Freezing Thoughts

A day which will be remembered for Sachin Tendulkar's remarkable achievement of scoring a hundred international centuries, will ironically not be a very happy memory for Sachin Tendulkar himself. A man who proudly wears a helmet with an Indian flag on it every time he walks out to bat, would have preferred an Indian victory over him scoring a hundred. There are these die-hard Sachin fans who consider him God and worship him. To them, cricket starts and ends with Sachin scoring runs. If Sachin scores a century and India wins, he is the guiding force of India. If he scores a century and India loses (which seems to happen more often), then it is the team's fault that they ruined a Sachin century !! This is testimony to a sad fact that we prefer individual brilliance and flair over team effort when it comes to sports in India. Sachin is an amazing cricketer and a more amazing human being. When you start branding him 'God', then it becomes necessary to argue irration...

When the first Indian wicket falls in India's next Test match, Rahul Dravid will not walk in at No.3. His perfectly balanced stance and steady poise in wonderful Test whites can only be seen in video recordings, for earlier today, Dravid announced his retirement from Test cricket; his final Test match was in the Adelaide Oval in January earlier this year. It is fitting that he marked the start of a new era in Indian cricket at the same venue by guiding India to a famous win in 2004.  When Dravid debuted in 1996, my Dad pointed him out to me and said, "It's not just that he scores runs, he works very hard for them, but makes it look easy with a touch of class." Apart from the cricketing aspect, it was an important message for me, a 10 year old boy just starting to get the grips of life. The message I got was that while Dravid did not possess the natural flair of a Sachin Tendulkar, his performances were still in the same league as Sachin's. When I realized t...

(இது நான் சென்ற வருடம் Munich to Amsterdam பஸ் பயணம் செல்லும்போது எழுதினது, இங்கே பதிவு செய்ய விட்டுபோய் விட்டது.)  பஸ் ஜன்னலின் வெளியை லேசான மழை தூறல், கேசம் கலைக்கும் மெல்லிய காற்று. இளங்கருப்பு மேகங்களால் சிகரம் தெரியாத மலைகள், அடுக்கு அடுக்காய் தீப்பெட்டி போல வீடுகள் கொண்ட பெயர் தெரியாத கிராமங்கள். பச்சை புல்வெளியை மீறி திமிறி வளரும் நெருப்பு மஞ்சள் பூக்கள், என் எழுத்து பாதிக்காதவண்ணம்,  பேருந்து வெண்ணையாய் வழுக்கிசெல்ல வழிசெய்யும் சாலை. செவியில் சுவையாக ஷங்கர் மகாதேவன். மனதில் இந்த ஜேர்மன் நாட்டு அழகை எனது தாய்நாட்டுடன் உடனே ஒப்பிட்டு பார்க்கதூண்டும் பழைய நினைவுகள். இவை அனைத்தையும் ஒருசேர நெஞ்சில் நிறுத்தியும்  இறகுபோல் லேசாக இருக்கும் இதயம்.  எனது இந்த அனுபவத்தை நேர்த்தியாக இயக்கிகொண்டுஇருக்கும் இறைவா, எல்லா புகழும் உனக்கே. பி.கு: நல்ல தலைப்பு கிடைத்தால் சொல்லவும்.